Een kijkje op een behandelafdeling voor vreemdelingen in bewaring
De meeste vreemdelingen in bewaring starten op de opnameafdeling om een (dreigende) crisis te stabiliseren. Patiënten gaan daarna eventueel naar een vervolgafdeling voor verdere behandeling. Het streven is om ze zo snel mogelijk terug te laten keren naar het detentiecentrum. Zodat ze kunnen werken aan een terugkeer naar het land van herkomst,
Over de patiënten op deze afdeling
De problematiek van vreemdelingen in bewaring is te vergelijken met die van asielzoekers: psychiatrische aandoeningen en/of een (vermoeden van) posttraumatische stressstoornis. De stress en onzekerheid die mensen ervaren over hun verblijf in het detentiecentrum kan de stoornissen verergeren.
De behandeling bestaat vaak uit crisisinterventies, zoals dwangmedicatie. Die is gericht op het hanteerbaar maken van de klachten voor de patiënt, zodat deze in het detentiecentrum verder kan werken aan de terugkeer naar het land van herkomst.
“De diversiteit en de snelle doorstroom van de patiënten maken het werk interessant. Net als het motiveren en ondersteunen van deze patiënten bij alles wat bij hun terugkeer komt kijken. Het is de moeite waard om ze weer enigszins uit de voor hen vaak uitzichtloze situatie te krijgen.”
Wouter (42 jaar)
Werken op deze afdeling
| Functies | |
| Diensttijden voor sociotherapeuten | Dagelijks 07.00 - 15.00 uur 14.00 - 22.00 uur |
-
De wet schrijft voor welke patiëntengroepen bij elkaar op een afdeling mogen verblijven. Patiënten met een forensische titel zoals tbs met dwangverpleging blijven strikt gescheiden van bv. de groep asielzoekers. Dit vraagt soms om aanpassingen van ruimtes en gebieden binnen de kliniek.